Wywiad z Venetią!!

Moi kochani!

W wasze łapki oddaje obiecany wywiad ze zwyciężczynią konkursu na blog miesiąca Venetią.

Mam nadzieję że wywiad się wam spodoba i tylko zachęci do udziału w konkursie.

Przypominam że wciąz możecie dodawać swoje zgłoszenia bowiem czasu zostało nie wiele do 15 sierpnia.
5 wybranych według waszego uznania blogów zgłaszajcie na : stowarzyszenie.dhl@gmail.com

Życzę wszystkim powodzenia.

1)Na początek zacznę może dość banalnie, ale to pierwsze pytanie jakie przychodzi mi do głowy. W jaki sposób rozpoczęła się Twoja przygoda z pisaniem? Skąd się wziął pomysł na założenie bloga?

To wcale nie jest banalne pytanie :) Każda z autorek Dramione ma swoją własną historię, która rozpoczęła jej przygodę z tą parą. Ja sama od wielu lat byłam fanką tego gatunku fanfiction. Przeczytałam naprawdę wiele opowiadań Dramione i z czasem w mojej wyobraźni zaczęło tworzyć się własne. Zarówno w książce jak i w większości opowiadań życie bohaterów HP kręci się wokół wojny, walki i przetrwania. Ja chciałam pokazać ich z trochę innej strony – jako wchodzących w dorosłe życie ludzi, którzy borykają się z normalnymi problemami takimi jak: zazdrość, zdrada, miłość... Tak powstał pomysł na „Dwa Światy”. Opowiadanie zaczęłam pisać dla siebie, jak to się mówi „do szuflady”, ale pewnego dnia postanowiłam spróbować i je opublikować. Obiecałam sobie, że będę je publikować nawet dla jednego zdeklarowanego czytelnika, rzeczywistość jednak przerosła moje oczekiwania, stąd po jego zakończeniu postanowiłam pisać dalej :)

2)Według mojej skromnej opinii masz naprawdę niezwykły talent. Czemu akurat właśnie Dramione? Nie myślałaś, aby spróbować napisać swoje własne opowiadanie?

Dziękuje Ci za miłe słowa. Wybrałam paring Dramione, akurat dlatego, że jestem niepoprawną romantyczką, która wierzy w to, że taka zakazana miłość, jest możliwa. I właśnie to próbuję udowodnić w swoich opowiadaniach. Autorskich opowiadań mam na koncie już kilka i jestem w trakcie pisania kolejnego. Noszę się z zamiarem opublikowania go na blogu, ale nie wiem czy spotka się z zainteresowaniem czytelników.

3)Czy prócz tego właśnie paringu masz jakiś swój ulubiony?

Swoją przygodę z parami fanfiction kilka lat temu zaczynałam od pary Sevmione – i do dziś pozostał mi sentyment do opowiadań tego typu. Poza tym lubię nawet kanoniczną parę Harry'ego i Ginny.

4)Czy w jakiś sposób pisanie wpłynęło na Twoje życie? Jeśli tak to jaki miało ono wpływ?

Pisanie to moje życie. Już w szkole podstawowej czynnie brałam udział w warsztatach literackich i redagowaniu gazetki szkolnej. Od zawsze pisanie było częścią mnie. Śmieje się teraz do łez, gdy czytam swoje pierwsze „wypociny”, ale poniekąd jestem z siebie dumna, że nigdy z tego nie zrezygnowałam :)

5)Mam wrażenie, że jesteś niesamowitą kopalnią pomysłów. Wciąż przybywają nowe i nowe. Skąd one się biorą? Czy masz na to jakiś swój własny sposób?

Inspirację czerpie ze wszystkiego co mnie otacza – czasem nawet z moich snów. Pomysły pojawiają się w mojej głowie samoczynnie. Czasem w trakcie pisania rozdziału, częściej jednak, gdy akurat jestem poza zasięgiem komputera i wtedy notuje je na czym popadnie, żeby przypadkiem nie zapomnieć :)

6)Czy Harry Potter to twoja ulubiona książka, a może wręcz przeciwnie chodzi jedynie o sam utworzony przez fanów paring. A jeśli tak to jaka jest inna ulubiona powieść z którą się nie rozstajesz?

Bardzo lubię wszystkie części Harry'ego Pottera, choć faktycznie wolę tę niekanoniczne pary z opowiadań, niż te, które pojawiają się w książkach. Jednak prawdziwą, szczerą i dogłębną miłością darzę książki kryminalne, a zwłaszcza kryminały A. Christie. Na każde wakacje zabieram ze sobą jakąś jej powieść, a moja ulubiona to „I nie było już nikogo...”, która w pierwszej wersji nosiła tytuł „Wyspa murzynków”.

7)Jak opinie i komentarze czytelników mają wpływ na twoje pisanie? Wiadomo, że nie wszystkie są pozytywne. Czy bierzesz je sobie do serca? Jak w ogóle znosisz krytykę?

Niestety rzadko spotykam się z konstruktywną krytyką. Zazwyczaj krytyka zamyka się w kilku słowach, często dość niemiłych. Nie dalej jak wczoraj jedna osoba napisała do mnie, że jestem denna, a mój blog jest głupi jak Neville Longbottom, niestety nie dodała jednak skąd takie wnioski. Rozumiem, że każdy ma prawo do własnego zdania i zasłaniania się wolnością słowa, ale w świecie dziennikarskim uczą nas, że każda opinia, a zwłaszcza negatywna musi być poparta jakimiś argumentami. Przykro mi jeśli ktoś wypowiada się na temat mojej twórczości, w ogóle się z nią nie zapoznając. Osądzać jest łatwo, zwłaszcza komuś kto sam nie pisze i nie wiem ile człowiek wkłada w to pracy i serca. Nie potrafię przejść obojętnie wobec takich ludzi i ich postawy, co zazwyczaj kończy się tym, iż mam ochotę przestać pisać. Zawsze jednak w takich chwilach mam wsparcie czytelników, którzy motywują mnie do działania i przekonują, że nie warto się przejmować. Zawsze znajdzie się ktoś niezadowolony, taka już kolej rzeczy :)

8)Jako młoda pisarka na pewno masz jakieś marzenia. Możesz zdradzić czytelnikom jakie ono jest?

Wydanie własnej, autorskiej książki. Nawet ostatnio zaczęłam sobie żartować, że zbieram zapisy od osób, które deklarują się ją kupić. Pierwszy nakład to 1000 egzemplarzy, więc jak tyle nazbieram, to kto wie :D

9)Gdybyś miała możliwość dokonania zmiany w swoim życiu, czy byłoby coś takiego, co byś zmieniła?

Na pewno chciałabym być bardziej odporna. Nie oczekuję poklasku od wszystkich, ale czasem niektóre słowa odnośnie mojej twórczości za bardzo bolą. Wolałabym jakoś okrzepnąć i przestać się tym tak przejmować. A tak ogólnie lubię swoje życie, choć jest raczej nudne i przewidywalne :)

10)Twój blog należy do niezwykle popularnych. Może dasz jakąś podpowiedź, która pomoże czytelnikom rozwinąć skrzydła i osiągnąć podobny sukces. Czy masz na to jakiś swój własny sposób?

Wiele osób pyta mnie jak wypromowałam swojego bloga... No właśnie. Pierwszym co zawsze wszystkim radzę jest zapisanie się do Stowarzyszenia DHL. Ja tak zrobiłam, blog został dodany do waszej listy czytelniczej i to wystarczyło. Ludzie zaglądali z ciekawości, wielu z nich zostało. Niektórzy polecali bloga znajomym i tak właśnie zyskały popularność „Dwa Światy”. Sama nie rozsyłałam linków, ani nie zakładałam stron promujących bloga. Myślę jednak, że wpływ na to może mieć również częstotliwość dodawania rozdziałów. Ja robię to na tyle często, by czytelnicy nie poczuli się zaniedbani. Zawsze staram się dotrzymać wyznaczonych sobie terminów i może właśnie dlatego wracają na mojego bloga i pozostawiają po sobie ślad w postaci komentarzy :)

11) I na koniec może coś, co pomoże poznać Venetię nieco bliżej. Jaką osobą jesteś na co dzień? Co cię drażni lub inspiruje?

Już wspominałam o tym, że jestem raczej nudna i przeciętna. Ani za wysoka, ani za niska, ani za mądra, ani za głupia :) Staram się być życiową optymistką, co zwykle kończy się na tym, że pozostaje w świecie realizmu, ale uważam, że to lepsze niż pesymizm :) Lubię żarty i wygłupy – można powiedzieć, że nieco wzorowałam postać Zabiniego z „Dwóch Światów”, na moim codziennym poczuciu humoru – co moi przyjaciele z pewnością, by potwierdzili. Inspiracją dla mnie może być dosłownie wszystko, natomiast moją motywacją są Moim Czytelnicy, którym chciałabym z tego miejsca jeszcze raz Serdecznie Podziękować za wszystkie głosy oddane na mojego bloga – Jesteście Wspaniali! :) Dzięki wielkie również dla Stowarzyszenia za przeprowadzenie tego konkursu. Myślę, że jest on wielką szansą dla wielu utalentowanych autorów. Zachęcam wszystkich do udziału w kolejnych edycjach i Pozdrawiam Ciepło! :)

Pozdrawiam serdecznie Wasza Ross.